Τα έργα μου συνιστούν καταγραφές μικροεξεγέρσεων του χρώματος, της αρμονίας, της γραφής, της ζωγραφικής, του είμαι και του υπάρχω. Η αισθητική και μορφολογική μου έρευνα πειραματίζεται με τις λύσεις που έδωσε η δεκαετία του 1965 - 1975 και τις απόπειρες - των ίδιων χρόνων - διερεύνησης της εικόνας με τον ήχο, της ζωγραφικής εικόνας και του χρώματος με το χώρο. Θεωρώ δομικό θεμέλιο της ζωγραφικής την κίνηση του σώματος για την παραγωγή μιας φόρμας, τη συστηματική και μεθοδική σκέψη και ανάλυση στη δημιουργία ενός χρώματος και τα ζητήματα της αντίληψης, το Είναι της τέχνης. Η πρωταρχική σκέψη, η οποία στη συνέχεια μεθοδεύτηκε, είχε ως εφαλτήριο την μετατόπιση και αντικατάσταση γλωσσών έκφρασης. Όπως ακριβώς στις προηγούμενες σειρές έργων, στις οποίες το γλωσσικό σύστημα (το οποίο αποτελεί τη ραχοκοκκαλιά της προβληματικής που θέτω), είτε μεταμορφώθηκε αλγοριθμικά είτε έχασε τη συνοχή του μέσω της ακύρωσης της αναγνωσιμότητάς του, τώρα, επιστρέφει στη βασική του δομή, αυτή του γράμματος, το οποίο αντικαθιστώ με χρώμα. Οι παλέτες της αλφαβήτου προέκυψαν ακολουθώντας τις μεθόδους της συναισθησίας και του τυχαίου. Η πρώτη εφαρμογή της ιδέας υλοποιήθηκε σε χαρτιά και σχέδια με ξυλομπογιά και λίγο αργότερα ψηφιακά μέσω του προγράμματος “Processing” γράφοντας τον απαραίτητο κώδικα ο οποίος συνδέει κάθε γράμμα του πληκτρολόγιου του υπολογιστή με τα ποσοστά της τριχρωμίας (RGB) που έχω ορίσει να αντιστοιχούν σε κάθε γράμμα, παράγωντας χρωματοποιημένες λέξεις. Στα έργα με ξυλομπογιά, το χρώμα ως επιφάνεια αυτοδημιουργείται από τις πολύ κοντινές παράλληλες και διαφορετικών τόνων γραμμικές επαναλήψεις ενώ τα σημεία εξάντλησής τους διαμορφώνουν απαλές ή πιο έντονες παρηχήσεις. Με τον ίδιο τρόπο, οι λωρίδες χρώματος, συνθέτουν την εικόνα μου, δημιουργούν επίπεδα, χώρο και οπτικοποιημένο, με όρους ζωγραφικής, ήχο. Στη συνέχεια, οδηγήθηκα στη διερεύνηση της απόδοσης του οπτικού ηχογράμματος σε ηχητικό. Φωτογράφησα τα έργα μου και τα εισήγαγα ως raw πληροφορία σε πρόγραμμα επεξεργασίας ήχου ώστε να έχω ως τελικό αποτέλεσμα τον ψηφιακό τους ήχο. Αντιλαμβάνεται κανείς πως οι μετατοπίσεις εμπλουτίστηκαν εκκινώντας από το γλωσσικό σύστημα -λεκτική γλώσσα, και την αποδόμησή του ως παραγωγό εννοιών επικοινωνίας, μετατοπίστηκαν στη ζωγραφική-οπτική γλώσσα και εν συνεχεία στην ηχητική - ακουστική.
My artworks constitute records of colours’ small revolts. Those of harmony, writing, painting,“being” and “existing”. My aesthetic and formalistic research is based on the solutions given by the 1965-1975 decade in art and its attempt to explore the image in relation to sound, the picture and colour in relation to space. I consider, as fundamental structures of painting, the body’s movement and action in order for the form to be shaped, the systematic and methodological thinking and analysis for the colour to be created and finally the issue of perception, that is, the “being” of Art itself. My principal consideration, then effectuated, had set as its starting point the displacement and replacement of different “languages” of expression. Just like in my previous series of work, in which the linguistic system (that consists the central problematic I work with), was either transmuted into algorithm or failed its coherence through the negation of its legibility, it is now returning to its basic structure, the letter, that is being replaced by colour. The alphabetical colour charts resulted from the use of two methods; namely of synaesthesia and chance. The first application of the idea was implemented in colour pencils on paper and, right after, digitally through the use of the program “Processing” with scripting that connects each letter of the keyboard with the percentage of the RGB colour model that I determined to correspond with, producing coloured words. In my artworks with colour pencils, the coloured surface is self-created, line by line, of different colours and tones while at the points of their exhaustion soft or more hard assonances are formed. In the same way, my stripes of colour, compose my picture, create planes, space and visualised, in terms of painting, sound. I was then driven to explore the possibility of transforming the visual audiogram into sound. I took photographs of my works and used them as a raw data input in an audio editor program and produce their digital sound output. One can easily now realise, that the displacements are enriched starting from the linguistic system - verbal, and the deconstruction of its ability to create meanings in the communication system, passing to the painting - visual language and then to the audio - acoustic language.
NEW STUDIES 2022
Part of the "Assonance" series, Colour study of the word "ΟΙΜΕ" [cry of sorrow and grief, alas] with colour pencils on Fabriano paper, 2022. Logic Progression of letters' displacement in the word.